كاهش سفتي عضله قلب با ورزش مداوم

به گفته محققان ، تحقيقات جديد اين ايده را تقويت مي كنند كه “ورزش يك دارو است” و يك تغيير قابل توجه در رويكرد را تقويت مي كند.

اين مطالعه بر وضعيتي به نام نارسايي مزمن قلبي متمركز است كه حدود نيمي از 6 ميليون نفر مبتلا به نارسايي قلبي در ايالات متحده را تحت تأثير قرار مي دهد. اين بيماري با افزايش سفتي ماهيچه هاي قلب در هنگام ورزش و فشار خون بالا در قلب مشخص مي شود.از لحظه اي كه بيماري ايجاد مي شود باعث خستگي ، مايع اضافي در ريه ها و پاها و تنگي نفس مي شود.

دكتر بنيامين لوين ، نويسنده اصلي اين مطالعه مي گويد: “برخي آن را يكي از مهمترين بيماريهاي لاعلاج در طب قلبي مي دانند.” پروفسور طب داخلي در مركز پزشكي دانشگاه تگزاس و مدير انستيتوي ورزش و پزشكي محيط زيست تگزاس ، بهداشت پيش رو ، دالاس.

لوين مي گويد: “بنابراين اگر درماني وجود ندارد ، مهمترين چيز اين است كه نحوه جلوگيري از آن را بفهميم.”

اگرچه مطالعات قبلي نشان داده بود كه ورزش طولاني مدت مي تواند استقامت قلب را در جوانان افزايش دهد ، اما هيچ تاثيري بر ضربان قلب در 65 سالگي و بالاتر ندارد. به همين دليل ، محققان پرسيدند آيا ورزش در مردان و زنان سالم و كم تحرك بين 45 تا 64 سال مي تواند ضربان قلب را افزايش دهد؟

اين مطالعه شامل 31 نفر بود كه هيچ نشانگر زيستي خون مرتبط با ضخيم شدن ماهيچه هاي قلب و نارسايي قلبي را نشان ندادند ، اگرچه علائمي مانند تنگي نفس نداشتند.

يازده نفر به طور تصادفي در يك گروه كنترل قرار گرفتند و سه بار در هفته به برنامه يوگا ، تعادل و تمرينات قدرتي اختصاص داده شدند. بقيه ، علاوه بر دو تا سه تمرين با شدت متوسط ​​، به يك برنامه تمريني فردي مناسب شامل پياده روي ، دوچرخه سواري يا شنا اختصاص داده شد كه به تدريج تا حداقل 30 دقيقه تمرينات هوازي فشرده در هفته برقرار شد. دو بار در هفته تمرينات قدرتي انجام داد. هر كدام يك مربي شخصي يا فيزيولوژيست ورزشي داشتند كه بر تمرينات آنها نظارت مي كرد.

يك سال بعد ، افرادي كه با شدت ورزش مي كردند نسبت به گروه كنترل تغييرات فيزيولوژيكي و آماري قابل توجهي در ضربان قلب و آمادگي قلبي تنفسي نشان دادند و اين هيچ تغييري نشان نداد.

لوين مي گويد: “نتايج نشان مي دهد كه اواخر ميانسالي مي تواند يك نقطه شيرين در استفاده از ورزش براي جلوگيري از نارسايي قلبي با توليد ترشح مداوم قبل از سخت شدن بيش از حد قلب باشد.” او ماهيچه قلب را با يك نوار لاستيكي مقايسه كرد. يك نوار لاستيكي جديد به راحتي كشيده مي شود و به موقعيت قبلي خود برمي گردد.

وي گفت: “اين يك سيستم قلبي عروقي جوان است.” اكنون آن را در كشو بچسبانيد (نوار لاستيكي) و 30 سال بعد به عقب برگرديد ، كشيده نمي شود و به حالت اوليه خود بر نمي گردد. و اين يكي از مواردي است كه با افزايش سن در خون ، قلب و عروق خوني اتفاق مي افتد ، به ويژه با افزايش سن كم تحرك.

محققان نمي توانند با تحقيقات جديد تعيين كنند كه آيا اين افراد دچار نارسايي قلبي شده اند يا خير. تحقيقات بيشتري مورد نياز خواهد بود. علاوه بر اين ، پيروي از يك برنامه آموزشي براي افراد آسان نيست و مداخله شديد مكرر مي تواند در مقياس بزرگ دشوار و گران باشد.

دكتر قلب ، متخصص قلب پيشرفته و متخصص نارسايي قلبي پيشرفته كه در اين مطالعه شركت نكرده بود. شانون ام دانلي گفت: “اين مي تواند دشوار باشد ، اما من فكر مي كنم اين اولين قدم خوب است.”

يك استاد پزشكي در كلينيك مايو در روچستر ، مينه سوتا گفت: “زندگي با نارسايي قلبي سخت است.”

دونلي گفت: “از آنجا كه درمان اين نوع نارسايي قلبي بسيار دشوار است ، يافته هاي جديد ممكن است به پزشكان در مشاوره با بيماران كمك كند.” اين يافته ها اطلاعات بيشتري را در اختيار بيمار قرار مي دهد تا به شما بگويد اين يافته هاي اوليه را داريد و در معرض خطر نارسايي قلبي هستيد و ورزش مي تواند به كاهش ضربان قلب شما كمك كند.

لوين گفت: “فعاليت بدني ، كه داراي مزاياي سلامتي زيادي است ، بايد در زندگي روزمره ما ادغام شود.”

وي ادامه داد: من به بيمارانم مي گويم ، هر روز دندان هاي خود را مسواك بزنيد ، دوش بگيريد ، لباس هاي خود را عوض كنيد ، شام بخوريد. اينها تنها برخي از برنامه هاي اشتراك گذاري هستند كه مي توانيد از آنها استفاده كنيد. ورزش بايد بخشي از اين فرايند باشد تا در طول زندگي تا حد ممكن سالم بمانيد.

اين مطالعه در مجله Circulation of the American Heart Association منتشر شد.

انتهاي پيام