نه دكتر! تو قرار نبود در آمريكا بميري…

يكي بهار 93. نمايشگاه كتاب. من شما را به طور تصادفي در غرفه انتشارات شيشا مي بينم. ما در مورد فوتبال صحبت مي كنيم. او به من پيش بيني كرد “تو در قاهره خواهي مرد”. با همان اشتياق و زبان بدن شما ، توضيح مي دهيد كه نبايد فكر كنيد سينه غربي و ديوانه است ، كه به جاي امضا خط مي كشد. همانطور كه از پشت صفحه مشاهده مي كنيد ، اين نام من است.
وي روي جلد كتاب نوشت: “شما خبر مرگ او را دريافت كرده ايد …”

دو من به شما مي گويم كه من همه آثار را خوانده ام و شما در مورد آنها نظر من را جويا مي شويد. نظر من 17 ساله است. من “روزي در فوتبال” را بهترين تأثير مي دانم و شما مي گوييد “پسر روي سكوها” بهتر است. بعداً نظرم را پرسيدم. وقتي در تلگرام از “هميشه پيراهن” س askedال كردم و جواب دادم و سپس پرسيدم كدام بخش را بيشتر دوست داريد و كدام بخش را دوست نداريد؟
در آن روزها ، من نمي دانستم كه شما سرطان داريد …

سه. در آن روز بهاري ، شما از من در مورد “آن طرف نيمكت” سوال كرديد و او از شما در مورد باخت 4-0 بايرن به رئال سوال كرد. من در پاسخ گفتم كه با برنامه عصر پنجشنبه ، روحيه و اشتياق به فوتبال را زنده كرديد و غيرممكن است كه حتي لحظه اي از آن را از دست بدهم. من پاسخ دادم كه فوتبال به دليل غيرقابل پيش بيني بودن زنده است و ميخكوب شدن آن بسيار تعجب آور است.

درست مثل خبر عبور شما كه تعجب آور و مجلل بود. معجزه نيامد.

نه دكتر … قرار نبود تو در آمريكا بميري …

254251