زايش تاريخي خونبار در منطقه

در بايدن ، ايالات متحده به دنبال مديريت ناامني در منطقه و تعادل ضعف در چارچوب نظريه واقع گرايي تعادلي است. دولت آمريكا معتقد است كه بايد توازني بين قدرتهاي منطقه برقرار باشد. تعادل ضعيف در راه ايجاد افزايش احتمالي قيمت نفت. بنابراين به نظر مي رسد در آينده نزديك شاهد مشكلات امنيتي ، ناآرامي و ناآرامي هاي احتمالي در منطقه خواهيم بود.

حضور طولاني مدت ايالات متحده در منطقه هزينه هاي سنگيني براي اين كشور داشته است و اكنون دولت ايالات متحده در تلاش است تا نيروهاي خود را از منطقه خارج كند ، همانطور كه جو بايدن قول داده بود ، اين مسئله عدم اعتماد به منطقه است. منطقه اي كه آمريكايي ها از 11 سپتامبر سه گام برداشته اند: مديريت ناامني در منطقه ، متعادل سازي ضعف قدرت هاي منطقه اي و مديريت امنيت نسبي. بحران خاورميانه يا هارتلند جديد را مي توان به نيولند ، فلات ايران و سپس به هارتلند عليا هدايت كرد.

به عنوان يك الگوي ، به نظر مي رسد ايالات متحده در حال بازگشت به يك تئوري هوشمندانه درباره قدرت آمريكايي است و سعي دارد نقش يك بازيگر والدين بزرگسال را بازي كند. اين بدان معناست كه با عقب نشيني نيروهاي نظامي خود از منطقه ، زمينه هاي جلب افكار عمومي را با محدود كردن فعاليت هاي خود در خاك خود ايجاد مي كند و از طرف ديگر ، با كاهش تعهدات خود ، منجر به احياي دوباره ناآرامي ها مي شود. در منطقه بايد ديد كه ايالات متحده در اين زمينه تا چه حد موفق خواهد بود. اما عناصري وجود دارند كه در منطقه معنا پيدا مي كنند. قابل پيش بيني است كه اگر اين اتفاق بيفتد ، آمريكايي ها سعي مي كنند اين سه مرحله را دوباره تعريف كنند و از مرحله دوم به مرحله سوم به سمت يك تولد خونين تاريخي در منطقه حركت كنند. بايد منتظر بمانيم و ببينيم آيا اين امر در ايالات متحده با بازي ساير بازيگران منطقه اي و بين المللي مجاز است يا خير.

غيرممكن است كه فكر كنيم آمريكايي ها مي توانند به همه اهداف و برنامه هاي خود برسند و به نتيجه برسند. اين به ماهيت رقباي بين المللي واشنگتن و رقباي بين المللي آن و نظم منطقه اي بستگي دارد.

311311