فصل جديد در آمريكا – ديباروز

پايان دولت ترامپ آغاز فصل جديدي در حوزه سياسي اين ابرقدرت است كه به هر حال جامعه جهاني را تحت تأثير قرار مي دهد. آنچه در خارج از ايالات متحده چشمگير است ، آينده توافق نامه ها و معاهدات بين المللي ، به ويژه برجام است.

جامعه بين الملل خروج يك جانبه ترامپ از شوراي امنيت سازمان ملل متحد را به عنوان يك حركت بي ثبات كننده عليه صلح جهاني همراه با خروج كشورش از ساير توافق نامه هاي بين المللي و همچنين سياست خارجي آن تفسير كرده است. اكنون ، گوپدن و تيم منتخب وي اميدهايي را به وجود آورده اند كه ديپلماسي نخبه بار ديگر عقلانيت لازم را در نحوه تعامل و بازسازي روابط خارجي آمريكا بازگرداند.
ساده است كه فرض كنيم تيم بايدن در دوره سياست خارجي ترامپ در كوتاه مدت حركت كند و همه چيز را به صفر برساند. به ويژه از نظر ساكنان جديد كاخ سفيد ، گذر از دوران ترامپ به معناي تكرار كامل گذشته نيست ، بلكه تعريف مجدد شكل و ماهيت روابط واشنگتن است كه قبلاً با متحدان اروپايي ، همسايگان منطقه اي و شركاي آسيايي و آفريقايي خود برقرار كرده است. داراي سطوح اقتصادي ، سياسي و نظامي بود. در همان زمان ، متحدان آمريكا ، به ويژه اروپايي ها ، با تجربه دولت ترامپ جايگاه خود را در دولت ترامپ بدست خواهند آورد و تفسير قدرت مسلط را به الگويي متفاوت از سالهاي پس از اواسط دهه 1940 به دولت 2016 تغيير خواهند داد. متحد سرسخت آمريكا در حال حاضر بر روي يك مدل تمركز كرده است. اعمال نيرو با هم “به جاي” اعمال نيرو “و در اين زمينه ، تمايل آنها براي مطابقت با سياست هاي واشنگتن مشخص مي شود. در واقع ، يكي از دلايل عدم تسليم دولت ترامپ در برابر سياست “فشار حداكثري” تهران ، مخالفت متحدان اروپايي و ساير اعضاي جامعه جهاني با رويكرد يكجانبه كاخ سفيد بود.

جوبدين اكنون قول داده است كه با اجتناب از يك جانبه گرايي ، متحدان ايالات متحده را در تصميم گيري و مهندسي كاخ سفيد مشاركت دهد. اگرچه در برنامه 100 روزه اول دولت بايدن ، بازگشت فوري معاهدات و توافق نامه هاي بين المللي ، از جمله توافق پاريس و توافقنامه NAFTA ، و بررسي آنچه ترامپ با ناتو انجام داده است ، بايدن و ساير اعضاي تيم وي تأكيد كردند كه اين بازگشت به معناي تكرار است نه همانطور كه قبل از 2016 بود.

مروري بر ماهيت و ماهيت روابط خارجي ايالات متحده در فصل جديد ممكن است شامل تغييراتي در نحوه بيان دولت ترامپ باشد ، اما به نظر مي رسد اعضاي اروپايي و ساير اعضاي جامعه جهاني هنوز نگران سياست هاي واشنگتن هستند. از همه مهمتر ، بايدن با نگاهي به پايگاه اجتماعي و سياسي ترامپ كه بيش از 70 ميليون رأي آمريكايي را به خود اختصاص داده است ، از جلوگيري از تعامل بين المللي به گونه اي كه وي را به سازش با رقيب خود متهم كند ، خودداري خواهد كرد. كردها عملكرد بايدن در 100 روز نخست رياست جمهوري آينده دولت وي را رقم خواهد زد. اين نظر ممكن است تفاوت چنداني با شعار “اول آمريكا” ترامپ نداشته باشد. اين روش تعامل دولت بايدن با تمام احزاب خارج از ايالات متحده را پيچيده يا پيچيده خواهد كرد.