ناپلئون ايران را چقدر مي‌شناسيم؟

به گزارش كردوار نيوز ، مهرداد خدير عصر ايران وي نوشت: “سالگرد ترور نادرشاه افشار پادشاه ايران بهانه اي است براي نشان دادن برخي از خصوصيات آن. به دليل فتوحات و يكپارچگي و سركوب بيگانگان و آزار و شكنجه وحشيانه سالهاي گذشته در ميان ايرانيان محبوب است. از زندگي آن.

اتفاق نظر وجود دارد كه ترور نادر در سال 1126 اتفاق افتاده است ، اما بين 20 يا 28 ، 30 يا 31 ژوئن اختلاف وجود دارد ، اما فاصله 12 روزه براي در نظر گرفتن 12 سال حكومت او مشكلي ايجاد نمي كند. با شهرت و موفقيت خاص خود.

اگرچه وي تنها 12 سال سلطنت كرد و در 58 يا 59 سالگي كشته شد ، نادر بسيار محبوب است و بخشي از اين شهرت با عنوان “ناپلئون شرق” همراه است. برخي از جنبه هاي هويت و سوابق نادر را مي توان به شرح زير در نظر گرفت:

1. ناپلئون شرقي

مشخص نيست كه چه كسي اين لقب را به وي داده است و منابع نادرشاه چقدر در نامه ناپلئون به فتحعلي شاه قاجار قابل اعتماد است ، اما ما پس از اسلام تقريباً هرگز چنين تسخيري نداشته ايم و به دستور او بود كه افغان ها ، روس ها و عثماني ها از شرق و غرب به شمال ايران اخراج شدند و زندگي او شباهتهايي با ناپلئون بناپارت دارد. برخي با مقايسه اين ايده با سلف خود ، ناپلئون ، مخالف اين ايده هستند و او را يك فرانسوي كمياب مي دانند ، نه يك ناپلئون كمياب ايراني!

۲. هند

اگرچه مدت هاست نام نادرشاه در ايران بوده است ، اما اگر از شما خواسته شده است از شخصيتي بزرگ ايراني در هند نام ببريد ، پيرامون نادرشاه بنويسيد ؛ براي حمله به هند ؛ با اين حال ، در توجيه گفته شده بود كه هند سه بار به هند در مورد استرداد 800 افسر افغان كه در قتل عام ايرانيان نقش داشتند هشدار داده بود و به دليل كوتاهي در اين كار ، آنها دستور حمله به هند را صادر كردند و مهاجمان را در بازار دهلي به دار آويختند. آنها بازگشتند ، اما در هند نماندند و قدرت محمد قورخاني به او سپرده شد.

نادر در حمله به هند دو هدف داشت: اول ، غارت مهاجمان ، و دوم ، غارت. وي به سربازان قول داد كه هر آنچه از هند آوردند به نصف تقسيم شود. نيمي از آنها ، نيمي ديگر براي يك دولت نادر است. اغراق نيست اگر بگوييم بسياري از مردم به دلايل مادي و با هدف چپاول به هند حمله كرده اند. همين رفتار در حافظه هندي ها تلخ است و نادر از نگاه غارتگر به شاه نگاه مي كند و هشدارهاي قبلي او را ناديده مي گيرد.

3. زنبورعسل

بعضي از كتاب ها مي گويند يكي از محبوب ترين ابزارهاي نظامي در ارتش نادرشاه “زنبورك” بود كه با معيارهاي آن زمان مي توان آن را با تانك هاي امروزي مقايسه كرد! در غير اين صورت ، البته ، نقش مهمي در پيروزي نيروهايش داشت.

4. دكتر رضا شعباني

هيچ كس در ميان مورخان و مورخان ايراني به اندازه دكتر رضا شعباني مطالعه و تأليف نكرده است و اغراق نيست اگر بگوييم وي نادرترين مورخ ايراني است كه زندگي كرده است ، زيرا فرانسوي ها كتاب هاي زيادي درباره ناپلئون نوشته اند. در ايران به خوبي شناخته شده نيست. متأسفانه خود دكتر شعباني در ده يا بيست سال گذشته زمينه تاريخ را در شاخه هاي مختلف دانشگاه آزاد باز كرده است تا فرصت هاي كمتري براي كشف و تأمل در مورد حقايق جديد درباره نادرشاه پيدا كند. با اين حال ، او معتقد است:

“امام قلي بي اوغلو ، پوست خراسان ، در ميان آشفتگي گسترده و حمله دشمنان خارجي به دنبال ويرانه هاي داخلي پادشاهي ، دو برابر شد و اوضاع آشفته و آشفته شد. اقدامات صحيح انجام شده براي بسيج نيروهاي مردمي به خاطرنشان كرد كه در حدود 10 سال (1148-1138) او نخستين زمينه هاي كشور را به دوره صفويه و سپس به دوره سلطنت مستمر (1160-1148) بازگرداند. آنها را در جاي خود قرار دهيد. بخشهاي مهم فلات هند ، مانند دره هاي سند و پنجاب ، به دليل سهل انگاري و سو mis مديريت دولت هاي قبلي ، از سرزمين اصلي برداشته شده است و سرزمين لزگين هاي شجاع آن را به آن طرف كوههاي بلند قفقاز متصل كرد. “محبوبيت ايران پس از اسلام همچنان باقي است.”

5. نادر و برادران

شعر معروف و ضرب المثل اخوان ثالث (بندرت اسكندريه را مي توان يافت / يافت) يكي از زيباترين و تكان دهنده ترين جلوه هاي نااميدي در شعر فارسي است (بعد از كودتاي 28 اوت) نااميدي را بخوانيد:

هركسي كه آمد چمدان را بست و رفت

ما به همان اندازه بدبخت و ناراضي هستيم

نتيجه فراتر از دروغ و دروغ چيست؟

نتيجه زين فراتر از دروغ و فريب چيست؟

دوباره مي گويند: يك روز ديگر

صبر كنيد تا شخص ديگري شما را پيدا كند

اميدوارم نادر نباشد

كاش اسكندريه پيدا مي شد

البته بعداً نام شعر را از “نادر يا اسكندر” به “كاوه يا اسكندر” تغيير داد و در آخرين بيتي كه به جاي “نادر پيدا نمي شود” نوشت: كاوه پيدا نمي شود.

6. داروخانه نادرشاه

علاوه بر عموي مرحومم ، كه نادرشاه را تحسين و تحسين مي كرد ، دكتر رضا شعباني ، كه اهل بازار و تجارت بود ، اما شخصيت نادرشاه را دوست داشت ، من نادرشاه ديگري را مي شناسم: صاحب سابق داروخانه نادرشاه ، نادرشاه خيابان (ميرزاي شيرازي) تهران. نادر به دليل تغيير نام از تغيير شهدان به ميرزا شيرازي امتناع نكرد!

7. كتاب

گرچه نادر يك فرد نظامي است ، اما گفته مي شود كه او يك كتابخوان عالي است. رضا شعباني نادر در مورد اين جنبه از شخصيت خود مي نويسد: «ظاهراً مردي كه هرگز به مدرسه نرفت و درس نخواند علاقه زيادي به مردم و سرزمين خود داشت. وي تاريخ را مي دانست و با برخي از آنها بسيار آشنا بود ، به ويژه روايت “شاهنامه” فردوسي طوسي.

اين به رنجهاي وحشتناك تاريخ كشور ، از جمله فاجعه وحشتناك حمله مغول پايان داده بود. وي از داستانهاي باستاني زندگي ملت خود و داستانهاي زندگي اشراف زاده اي كه بار هزاره را به دوش كشيدند ، آگاه بود و به جاي نقل قول هاي معاصران خود ، به آنها اشاره مي كرد و به آنها مي باليد. “

8. تأييد پير

اگرچه مي توانست با زور و سلاح حكومت كند ، اما حدود 300 سال پيش او بزرگان ، شيوخ و رهبران قبايل را در دشت مغان جمع كرد و اين نادر بود كه او را بر تخت سلطنت نشاند. كاري كه هيچ پادشاه ديگري انجام نداده است.

9. دين شخصيت

اما نادر فرد را پرستش كرد و به ظلم و ستم بازگشت ، حتي فرزندان خود را نابينا كرد و چشم بسياري را از دست داد و به همان شيوه درگذشت تا سرانجام توسط محافظان و محافظانش كشته شد. چون مي ترسيدند كه صبح روز بعد او به سراغشان بيايد.

مورخ انگليسي ، لارنس لاكهارت مي نويسد:

“نادر در آخرين ماههاي زندگي خود در اوج خشونت بود و به دلايلي به همه فرماندهان خود مشكوك بود. يك شب رئيس با آنها تماس گرفت و گفت: من با محافظانم موافق نيستم ، اما از آن مطلع هستم وفاداري و شهامت شما. يك خدمتكار گرجي اين را شنيد و به فرماندهان نادر اطلاع داد و آنها تصميم گرفتند كه نادر را دير از بين ببرند. آنها چنان بزرگ بودند كه ترس آنها را چنان تحت فشار قرار داده بود كه جرات ورود به چادر را نداشتند. فقط محمد خان قاجار ، صالح خان و ديگران وارد شدند و بيدار شدند تا اينكه نادري صندلي را فهميد.

نادر با عصبانيت از جاي خود برخاست و شمشير خود را كشيد. اما پايش در طناب چادر گير كرد و روي زمين افتاد. هنگامي كه خواست بلند شود صالح خان او را زد و يكي از دستهاي او را قطع كرد. “سپس محمد خان گجار نادرشاه را سر بريد.”

10. شيعه بود يا سني

هيچ نشانه مشخصي از دين وجود ندارد. برخي در تداوم شيعه بودن صفويه ترديد ندارند ، اما اين خود نمايي نكرد. اما اگر شيعه نبود شيعه ستيزي هم وجود نداشت ، اما در بيانيه امروز وي بيش از مذهبي بودن ملي بود و هويت شيعي و جنبه هاي مليت براي او از مذهب مهمتر بود. او فرصتهاي زيادي به روحانيت نداد ، اما بيشتر به كاخ امام هشتم تمركز كرد. بدون شك اولويت براي او سرزمين ايران بود.

پسر و مقتول درگز در گوچان مشهد به خاك سپرده شدند و در سال 1342 مقبره وي توسط هوشنگ سيهو در مجتمع موسوم به موزه نادر بهچه طراحي و ساخته شد. مجموعه اي كه شامل موزه اسلحه نيز مي باشد.

انگيزه اصلي اين مقاله اين است كه بپرسيم چرا ما علاوه بر 10 نكته ذكر شده در مورد ناپلئون در مدارس و كالج ها ، در رسانه هاي فرانسه و غربي ، توجه كمي داريم؟ آيا القاي روحيه ملي ، توجه به تيم ملي فوتبال و خواندن ترانه هاي ميهني در روزهاي آينده كافي است يا بايد ايران و نادرشاه را به رسميت بشناسد؟ خصوصاً اينكه اين كشور داراي دو وجه است و نشان مي دهد كه يك كشور باز كافي نيست و اينكه چگونه ظلم و تعيين سرنوشت براي آن م workثر است. “شايد مانند خيابان كريم خان نام خيابان نادرشاه حفظ مي شد ، حتي اگر آنها حتي با بركناري شاه اطلاعات بيشتري در مورد نادر داشتند.”

انتهاي پيام